แม่เหล็กเครื่องยนต์ ก่อนหน้านี้มีการใช้แม่เหล็กเฟอร์ไรต์ จนกระทั่งค้นพบแม่เหล็กนีโอดิเมียมราคา มีแม่เหล็กคงเหลือสูง การบีบบังคับ สูง และลักษณะพลังงานสูง ดังนั้นค่อย ๆ เปลี่ยนเครื่องยนต์ภายในแม่เหล็กเฟอร์ไรต์ และทำลายประสิทธิภาพเฟอร์ไรต์เดิมไม่เพียงพอที่จะ ผลิตเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็กลง
แผ่นแม่เหล็กนีโอไดเมียมเหล็กโบรอนขนาดเล็กแม้ว่าจะมีขนาดเล็ก แต่มีพลังงานแม่เหล็กที่แข็งแกร่งมาก ดังนั้นแม่เหล็กนีโอไดเมียมที่มีความแข็งแรงสูงเป็นพิเศษขนาดเล็กจึงมักใช้ในการตกแต่งภายในของผลิตภัณฑ์ขนาดเล็ก เช่น: หัวเข็มขัดดูดแม่เหล็กของกระเป๋า, เครื่องสั่นโทรศัพท์มือถือ, สวิตช์เหนี่ยวนำแม่เหล็กและอื่น ๆ
นีโอไดเมียม-เหล็ก-โบรอน (NdFeB) เป็นวัสดุแม่เหล็กถาวรชนิดใหม่ที่พัฒนาขึ้นหลังปี พ.ศ. 2526 ซึ่งมีคุณสมบัติเป็นแม่เหล็กสูงและปัจจุบันเป็นแม่เหล็กถาวรที่มีคุณสมบัติเป็นแม่เหล็กอย่างแรง และเป็นแม่เหล็กที่นิยมใช้กันทั่วไปในท้องตลาดในปัจจุบัน
อาร์เรย์แม่เหล็กของ ไฮล์เบค เป็นโครงสร้างแม่เหล็ก ในปี 1979 นักวิชาการชาวอเมริกัน เคลาส์ ฮัลบาค ได้ทำการทดลองการเร่งความเร็วของอิเล็กตรอนได้ค้นพบโครงสร้างแม่เหล็กถาวรพิเศษนี้และค่อยๆ ปรับปรุง และในที่สุดก็ก่อตัวที่เรียกว่าแม่เหล็ก "ฮัลบาค" ซึ่งเป็นวิศวกรรมของอุดมคติโดยประมาณ โครงสร้างที่ใช้การจัดเรียงพิเศษของหน่วยแม่เหล็กเพื่อเพิ่มความแรงของสนามแม่เหล็กต่อทิศทางของหน่วย เป้าหมายคือการใช้แม่เหล็กจำนวนน้อยที่สุดเพื่อสร้างสนามแม่เหล็กที่แข็งแกร่งที่สุด
